Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Φθινόπωρο...αγαπημένο





Άγριοι κύκνοι στο Coole W. B. Yeats

Τα δέντρα στην φθινοπωρινή τους ομορφιά,
Τα μονοπάτια του δάσους στεγνά,
Κάτω απ’ του Οκτώβρη το λυκόφως
Γαλήνιο ουρανό καθρεφτίζουν τα νερά.
Στο νερό που ανάμεσα στις πέτρες ξεχειλίζει
Πενήντα κύκνοι βρίσκονται και εννιά.

Το δέκατο-ένατο φθινόπωρο με έφτασε,
Από τότε που άρχισα να τους μετρώ.
Και πριν καλά-καλά το μέτρημα τελειώσω, τους είδα,
Όλους απότομα ν’ ανέρχονται, ψηλά στον ουρανό,
Και σε μεγάλα δαχτυλίδια να σκορπάνε,
Με τις φτερούγες τους προκαλώντας θόρυβο.

Είδαν τα μάτια μου τα υπέροχα πλάσματα αυτά,
Και πληγωμένη μου είναι τώρα η καρδιά.
Όλα έχουν αλλάξει από τότε που στην όχθη, μέσα στο λυκόφως,
Άκουσα για πρώτη φορά,
Πάνω απ’ το κεφάλι μου, εκεί στον ουρανό ψηλά, τον χτύπο των φτερών τους,
Και με λαφρύτερο βήμα περπατάω στη στεριά.

Ακούραστοι ακόμη, εραστής και ερωμένη,
πιτσιλίζουν παιχνιδίζοντας στο παγωμένο το νερό,
Εκεί στα ήρεμα ποτάμια ή σκαρφαλώνοντας στον ουρανό.
Οι καρδιές τους δεν γεράσαν·
Πάθος και κατάκτηση, και η εκούσια περιπλάνηση,
Τους συντροφεύουν στο χορό.

Τώρα όμως κολυμπάνε στο ακίνητο νερό,
Μυστήριοι, όμορφοι·
Σε ποια βούρλα θα χτίσουν τη φωλιά;
Σε ποια όχθη λίμνης ή στέρνας;
Και ποιων ανθρώπων θα γοητεύουν τη μάτια, όταν μια μέρα ξυπνήσω για να δω
πως έχουν πετάξει μακριά;

Μετάφραση: Β.Π.

The Wild Swans at Coole:

 
 
"Wild Swans" από τον Arthur J. Gaskin,
εικονογράφο του “Stories and Fairy Tales” του Hans Christian Andersen,
London: George Orpington, 1893
 
Θα μπορούσε να είναι η συνέχεια του ποιήματος του Yeats...ο νεότερος αγριόκυκνος (Anima Mundi;) που έμεινε πίσω στην αγκαλιά της αγαπημένης --μα ποτέ δικής του-- Maud Gonne ή στην αγκαλιά της ίδιας της λατρεμένης του πατρίδας, της Ιρλανδίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου