«Γραμμές Γραμμένες με Κατήφεια» – W.B. Yeats
Πότε ήταν η στερνή φορά που κοίταξα κατάματα
Τα στρογγυλά πράσινα μάτια και τα μακριά κυματιστά κορμιά
Των σκοτεινών λεοπαρδάλεων του φεγγαριού;
Όλες οι άγριες μάγισσες, αυτές οι τόσο ευγενικές κυρίες,
Παρ’ όλα τα σκουπόξυλα και τα δάκρυά τους,
Τα θυμωμένα δάκρυά τους, έχουν χαθεί.
Οι ιεροί Kένταυροι των λόφων χάθηκαν κι αυτοί.
Δεν μου ‘μεινε τίποτα παρά ο πικραμένος ήλιος.
Εξορισμένη η ηρωική μάνα σελήνη χάθηκε κι αυτή,
Και τώρα που έφτασα πια τα πενήντα
Θα πρέπει να υπομένω μόνο αυτόν τον άτολμο τον ήλιο.
Μετάφραση: Αχιλλέας Ψαλτόπουλος
Πότε ήταν η στερνή φορά που κοίταξα κατάματα
Τα στρογγυλά πράσινα μάτια και τα μακριά κυματιστά κορμιά
Των σκοτεινών λεοπαρδάλεων του φεγγαριού;
Όλες οι άγριες μάγισσες, αυτές οι τόσο ευγενικές κυρίες,
Παρ’ όλα τα σκουπόξυλα και τα δάκρυά τους,
Τα θυμωμένα δάκρυά τους, έχουν χαθεί.
Οι ιεροί Kένταυροι των λόφων χάθηκαν κι αυτοί.
Δεν μου ‘μεινε τίποτα παρά ο πικραμένος ήλιος.
Εξορισμένη η ηρωική μάνα σελήνη χάθηκε κι αυτή,
Και τώρα που έφτασα πια τα πενήντα
Θα πρέπει να υπομένω μόνο αυτόν τον άτολμο τον ήλιο.
Μετάφραση: Αχιλλέας Ψαλτόπουλος
Ο πίνακας: "Moon maid" Frank Frazetta |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου